Hoe overleef je het 'single met kinderen' gebeuren en leef je nog lang en gelukkig?
Even in een notendop: mijn vakantie werd geen vakantie maar een aaneenschakeling van ziek zijn met een ziekenhuisopname als hoogtepunt. Nu, een maand later, werk ik halve dagen, heb ik nog pijn en wordt er nog onderzocht wat ik precies mankeer. Ik zal je de details verder besparen. Wel interessant is hoe je het aanpakt... Lees verder →
We schrijven een jaar verder. Een jaar voorbij, weer laaf ik mij aan de heerlijkheden in het zuidelijkste puntje van Spanje, weer met mijn twee prachtige kinderen en weer realiseer ik me dat ik mijn zegeningen moet tellen. Het leven lacht me toe, de seinen staan op groen en niets houdt mij tegen. De clichés... Lees verder →
Het is lente. Ik zie tijdens het rondje 's ochtends met de hond overal fris groen, bloemen langs de weg, jonge dieren (veel kalfjes!). We hebben er weer zin in: in het leven in het algemeen. Alles is lichter en gemakkelijker. Zo ervaar ik het in ieder geval. Want veel is niet veranderd, ik werk... Lees verder →
Met het wisselen van de koude winter naar de knisperende lente valt er een zware deken van mij af. Dat het nog steeds bokkenweer is en dat ik al een flinke jas heb uitgedaan door die maandenlange, terugkerende griep staat daar los van. Gevoelsmatig zit ik al in de tuin met een glaasje wit en... Lees verder →
Zooo he, die griep. Die griep is heftig! Geniepig. Pakt je op je zwakst. Trekt je leeg tot je niets meer kan en maakt je dan af. Ja, echt! Ik was een schim van mezelf, een zielig hoopje mens zonder energie. Ook was ik een emotioneel wrak en lag ik de hele dag voor de... Lees verder →
We zijn weer terug in de luiers. Oke, puppy-trainingspads. Ja, de marketingfuik rond babies bestaat ook rond honden. Zakken vol speeltjes en als je niet oppast schaf je ook nog een leuk outfitje voor de kleine aan. Waarbij je zelfs kunt kiezen uit een Oktoberfestpakje voor een reutje of een teefje. Ik werd niet goed.... Lees verder →
Daar zit je dan, met je liefdesverdriet. Tranen in je bed en vooral niet boven de pannen tijdens het koken, niet zo leuk voor je kinderen. Hoe je je best ook doet, een verkering in combinatie met alleenstaand ouderschap is echt niet gemakkelijk. En als t dan lijkt te lukken, dan is de pijn van... Lees verder →
In de drukte van het leven, zie je sommige vrienden wat minder vaak. Het goede gevoel blijft en je doet allemaal je best om elkaar toch zoveel mogelijk aandacht te geven. Een appje, je stuurt eens een kaartje. Maar de spontane acties zijn uiteindelijk het leukste en brengen de mooiste inzichten. Vorige week woensdagmiddag had... Lees verder →
Oke, ik klaag niet zo vaak, maar ik ben moe. Moe van het zorgen, moe van het werken, moe van 24 uur per dag beschikbaar zijn en moe van de constante stromen was, ongevraagde opmerkingen, boodschappen en vragen. Ik ben er gewoon moe van dat t nooit stopt. Heb ik t ontbijtbrandje geblust, race ik... Lees verder →
T komt af en toe ter sprake in mijn blogs: daten. Nu blies ik een maand of wat geleden nog flink hoog van de toren dat er niets gaande was, intussen had ik toch het Tinderaccount weer geactiveerd. Ik vind er oprecht weinig aan. Maar ja, alleen is maar alleen en het vlees is zwak,... Lees verder →
Single Parent Toolbox 