En dan ben je op vakantie. Als single parent. T is geen nieuws meer, dit is niet de eerste keer. Maar nu ik alles weer op een rijtje heb, lijkt het alsof ik deze vakantie intenser beleef. Niet meer ieder moment ervaar (ups&downs) maar meer de vakantie als geheel voel (balans). En dat voelt goed. Maar oh, wat komt dat ook door de komst van een goede vriendin met haar twee zonen. Zij brachten het Care&Share principe mee naar Spanje en dat hou ik er in!
Zo zijn we naar een dierenopvang hier aan de Spaanse kust geweest. Niet ver bij ons vandaan zit de bekende Peter Koekebakker met zijn organisatie Animal in Need. We hebben gekeken hoe een en ander reilt en zeilt daar, zijn onder de indruk geraakt (je wordt er best wel even stil van) en hebben nog een kleine druppel op de (volgens sommigen) gloeiende plaat gedoneerd in de vorm van zakken puppyvoer. Stel je even voor: zeshonderd blaffende honden op een kluitje, nog zeker 150 poezen, varkens, paarden, meeuwen, kippen en dan natuurlijk poepwegspuitende vrijwilligers en de doorzetter Peter himself in een scenario dat draait om helpen en delen. Zien en gezien worden doe je in Marbella, maar voor elkaar zorgen gebeurt toch echt in La Linea.
Het principe van zo’n asiel geldt geloof ik ook voor de single parent. Ten eerste wil ik mijn kinderen ook wel eens in een hok opsluiten, maar laten we dat inzicht numero dos noemen. Inzicht numero uno: het leven wordt pas echt fijn als we delen. Elkaar helpen. Care&Share. Mijn vriendin die zegt: wij komen naar jullie toe deze zomer. Peter Koekebakker die zegt: mishandelde en verlaten honden, daar wil ik voor zorgen. Mijn dochter die zegt: Ik ga nog even naar mijn vriendinnetje toe, ze had een rotdag. Ik ben deze blog gestart om te delen met andere single parents.
Mijn vakantie is echt nog leuker geworden dankzij Care&Share. Wordt vervolgd!
Meer weten over Peter en zijn organisatie? Kijk hier: www.animalinneed.com of zoek het op op Facebook.