Oh, ironie

Om te starten volgt hier een bekentenis. Ik ben bang voor de tandarts. Sinds het, we spreken eind jaren '70, mijn tandarts van toen een goed idee leek om onaangekondigd een melkkies te trekken zonder verdoving, ben ik angstig. De halfjaarlijkse controles gaan prima, de mondhygiënist kan het werk ook zonder gevaar doen, maar zodra... Lees verder →

Vriezen en dooien

Ik ben blij. Blij dat ze zo lekker gaan. Blij dat ze hun pad kiezen, blij dat ze mooi in het leven staan. Ik ben enthousiast. Enthousiast over nieuwe wegen. Enthousiast over vrijheid, enthousiast over kansen. Ik ben bang. Bang dat het stil wordt. Bang dat ze niet meer thuis komen, bang dat ze me... Lees verder →

Kiekeboe!

Met jonge kinderen, wellicht in combinatie met een baan of zelfstandig ondernemerschap, blijft er weinig tijd en energie over voor zelfontwikkeling. Nu ben ik een van die mensen die het woord zelfontwikkeling spuuglelijk vindt. Begrijp me niet verkeerd, er is niets mis met ontwikkeling, of jezelf ontwikkelen. Integendeel, want het is best eenvoudig: wie wil... Lees verder →

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: