Waar gaan we naartoe?

Afgelopen zondag kwam mijn zoon even thuis. Voor ik het weet lag ik op de bank tussen mijn twee grote kinderen ingeklemd, ze probeerden me van beide kanten met hun lange benen van die bank af te duwen en het werd een rommeltje van liefde, aandacht en humor. Het zijn van die gouden momenten waarbij... Lees verder →

Vrij

Als moeders een paar dagen met een vriendin eropuit trekt, dan komt daar altijd gelazer van. Want, van teveel spektakel wankel je allicht (ik voel me vrij om deze dichtregel van Lucebert te gebruiken), en ja hoor, sinds ik eergisteren terugkwam uit Spanje wankel ik inderdaad. Misschien nog wel een beetje van de drank. En... Lees verder →

Letterverslaving

De dochter van een vriendin blijkt verkering te hebben met een jongen die 18 jaar geleden in groep 1 bij mijn zoon in de klas zat, toen wij nog in Amsterdam woonden. Twee kleuters die wel eens met elkaar speelden op het schoolplein blijken nu een gemene deler te hebben in het kind waarmee mijn... Lees verder →

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Omhoog ↑