Ik liep vanochtend vroeg langs de voetbalkooi hier in de buurt. Zoals altijd lag er nog ergens een verdwaalde jas op het kunstgras, een shirtje op een van de doeltjes en op het voetpad naast de kooi stond een verlaten skateboard. Voor mij zijn dit kleine symbolen dat hier dagelijks kinderen van alle achtergronden samen... Lees verder →

Na weken stress, blokken, doorzetten, de moed bijna opgeven maar die er dan toch weer in houden, zat het eindexamen erop voor mijn dochter. Het grote wachten begon, met daarbij haar overtuiging dat het allemaal niets geworden was of dat er op zijn minst sprake zou zijn van een her. En toen kwam de dag... Lees verder →

Ik vraag me soms wel eens af hoe dat later allemaal moet gaan. En dat dat later eigenlijk al heel binnenkort is. Sterker nog, dat later is al begonnen en ik bak er geloof ik nog maar weinig van. Wat ik bedoel? Nou, de existentiële vraag 'wie ben ik dan nu' dient zich toch wel... Lees verder →