Ik zat vorige week te genieten tijdens een netwerkborrel in De Dieu, de sociëteit aan de Langestraat in Alkmaar. In het statige pand mag je een keer in de drie maanden als niet-lid over de drempel stappen. En als vrouw, deze herenclub is normaliter verboden terrein voor de dames. Kan natuurlijk allang niet meer in... Lees verder →

Ik liep vanochtend door de mooie polder met mijn dochter en de hond. De natuur is ontploft, overal bloesems, de weides staan vol paardenbloemen, er lopen kalfjes naast hun grazende moeders en ik zit er niet lekker in. Kortaf tegen mijn kind en ik trek wat vaker aan de riem van de hond. Let op,... Lees verder →

Ik kreeg veel reacties op mijn vorige column over de lente. Er waren mannen die hun postcode aan mij doorgaven en er kwam een reactie dat er nu vast grote getalen Bergense mannen zouden gaan verhuizen om zich maar buiten mijn postcodegebied te kunnen begeven. Zo grappig en ook een hartversterkertje, want zo kijk ik... Lees verder →

Het is weer zover. Hoor je het? De fluitende merels, koerende tortelduifjes, de eerste vlinder zagen wij gisteren in de tuin. De oversteekservice voor onze padden is weer in volle gang en zowel de paastakken op tafel als de Japanse Kersenbomen op het pleintje staan vol in de bloesem. De singles onder ons horen de... Lees verder →

Waar een deur sluit, gaat een andere open. Of zoiets. Ik geloof daar wel in, met name als het gaat om de hoeveelheid energie die je hebt om werk te verzetten. Binnenshuis, buitenshuis, geestelijk of lichamelijk, het leven kost energie en als het op is is het op. Dan krijg je ook nog een innerlijke... Lees verder →

Nu mijn dochter een aantal weken weg is, ervaar ik de voor- en de nadelen van alleen zijn heel direct. Het is best aardig zo, in een opgeruimd huis en met een hele lege wasmand. Even wat minder rekening houden met een ander is helemaal niet verkeerd, ik geniet er ook van, van de rust.... Lees verder →

Om te starten volgt hier een bekentenis. Ik ben bang voor de tandarts. Sinds het, we spreken eind jaren '70, mijn tandarts van toen een goed idee leek om onaangekondigd een melkkies te trekken zonder verdoving, ben ik angstig. De halfjaarlijkse controles gaan prima, de mondhygiënist kan het werk ook zonder gevaar doen, maar zodra... Lees verder →

Ik ben blij. Blij dat ze zo lekker gaan. Blij dat ze hun pad kiezen, blij dat ze mooi in het leven staan. Ik ben enthousiast. Enthousiast over nieuwe wegen. Enthousiast over vrijheid, enthousiast over kansen. Ik ben bang. Bang dat het stil wordt. Bang dat ze niet meer thuis komen, bang dat ze me... Lees verder →

Met jonge kinderen, wellicht in combinatie met een baan of zelfstandig ondernemerschap, blijft er weinig tijd en energie over voor zelfontwikkeling. Nu ben ik een van die mensen die het woord zelfontwikkeling spuuglelijk vindt. Begrijp me niet verkeerd, er is niets mis met ontwikkeling, of jezelf ontwikkelen. Integendeel, want het is best eenvoudig: wie wil... Lees verder →

Nou, het nieuwe jaar is begonnen. Persoonlijk kijk ik altijd erg uit naar januari, de maand december kost me veel energie. Zonder in detail te treden, maar ik krijg de decemberblues maar moeilijk afgeschud. Het is te druk, er is teveel, ik deel me in duizend stukken. Ik geniet van Kerst en het samenzijn met... Lees verder →