Mijn dochter heeft een tussenjaar. Net geslaagd na 7 jaar geploeter op het VWO, nog geen idee wat ze wil gaan studeren. Nou ja, ideeën genoeg, maar nog niets concreets. Dus nu is het plan om te werken, geld te sparen en in Italië een talencursus te gaan doen in het voorjaar. Of naar Engeland... Lees verder →

Kinderen worden niet zonder slag of stoot volwassen en ouders laten niet zonder slag of stoot los. Zet die twee ingrediënten samen in de keuken en je hebt een recept voor gedoe te pakken. Zo ook in mijn keuken. Vraagt mijn dochter om ruimte, sta ik nog met twee benen in de zorgmodus. Zet ik... Lees verder →

Tien jaar geleden werd ik 40. Tien jaar geleden! In die jaren is er zoveel gebeurd. Alles veranderde. Mijn burgerlijke staat, mijn adres, mijn baan, een deel van mijn vriendenkring. Er kwamen mensen bij, er vielen mensen af. Mijn lieve families bleven, god wat een toppers, stuk voor stuk. En ook de twee pilaren van... Lees verder →

Vorige week stond ik bij de Amsterdamse IJ-Hallen onze oude meuk te verkopen. Van stekkertjes tot een koffiezetapparaat, van mooie jasjes tot puzzels en boeken. Het liep als een trein. Heerlijk, want het ruimde de schuur weer eens lekker op en het leegt het hoofd. Maar ehh, zo makkelijk is het niet altijd. Want er... Lees verder →

Neem een hobby. Lees dat boek. Wied het onkruid of schilder de voordeur. Tips en adviezen genoeg om de tijd door te komen als je kinderen zelfstandig worden. Nou, ik heb nieuws voor je, ik heb meestal gebrek aan tijd. Mijn leven zit dichtgetimmerd en ik strijd regelmatig voor een momentje Zen of Zelf. Strijden... Lees verder →

Als je kind 18 wordt, heb je van de ene op de andere minuut geen toegang meer tot zijn bankrekening. Ik vond dat ruim twee jaar geleden bij mijn zoon en bijna een jaar geleden bij mijn dochter best wel even confronterend. Je staat als ouder dan zo cold-turkey buitenspel door een geprogrammeerde handeling. Ook... Lees verder →

Ik liep vanochtend vroeg langs de voetbalkooi hier in de buurt. Zoals altijd lag er nog ergens een verdwaalde jas op het kunstgras, een shirtje op een van de doeltjes en op het voetpad naast de kooi stond een verlaten skateboard. Voor mij zijn dit kleine symbolen dat hier dagelijks kinderen van alle achtergronden samen... Lees verder →

Na weken stress, blokken, doorzetten, de moed bijna opgeven maar die er dan toch weer in houden, zat het eindexamen erop voor mijn dochter. Het grote wachten begon, met daarbij haar overtuiging dat het allemaal niets geworden was of dat er op zijn minst sprake zou zijn van een her. En toen kwam de dag... Lees verder →

Ik vraag me soms wel eens af hoe dat later allemaal moet gaan. En dat dat later eigenlijk al heel binnenkort is. Sterker nog, dat later is al begonnen en ik bak er geloof ik nog maar weinig van. Wat ik bedoel? Nou, de existentiële vraag 'wie ben ik dan nu' dient zich toch wel... Lees verder →

Ik woon in een rijtjeshuis. Een ontzettend fijn huis op een hele leuke plek. Ik heb echt niets te klagen en dat zul je mij sowieso niet snel horen doen. Ik heb het overigens ook zelf betaald, opgeknapt en gezellig gemaakt, wat mij betreft gaan alle credits altijd naar degene die het toch steeds maar... Lees verder →